Even twee stukjes tekst uit de Stentor, zegt genoeg over de hedendaagse inrichting van bepaalde gebouwen en de keuzes welke financieel en preventief worden gemaakt.
Uw stukjes zag ik gisteren niet maar die kwamen ook voor in het dossier van De Stentor.
Wel denk ik nu te begrijpen dat u zich beroept op de 'autoriteit' van Hagen.
Dat doe ik niet en ik kan dat op rationeel gronden ook niet doen; wel kan ik dan wat begrip opbrengen voor uw bijdrage.
Zijn onpraktische en theoretisch niet toepasbare risicobenadering is 'ongrijpbaar'.
Immers de kans op een brand (risico = kans x effect) is
per object niet te vinden.
Dan is zijn vraag of we de gemeenschap moeten laten opdraaien voor de gevolgen retorisch! Nee, dat is onbeschaafd en in strijd met de wet!
Hij wacht quasi af (in tussentijd comfortabel beloond) tot er gemeenschappelijke verontwaardiging ontstaat en vorm krijgt via de politiek; daartoe ontbreekt natuurlijk de vakbekwaamheid.
Dit is de sluwe, of onverantwoord domme, vorm van vakinhoudelijke wettelijke taakverzaking; waar ik me tegenover stel als vakinhoudelijk gevormd burger en democraat.
Als ik uw kennispositie, in afhankelijkheid van het IFV, dus goed begrijp, dan begrijp ik uw voor mij teleurstellende reacties ook beter.
Brandweerzorg is geen spelletje van 'in de groep gooien' via de media.
Dat spel moet serieus gespeeld worden via vakliteratuur; in uitwisseling met wetgeving.
Zag u ooit een voorstel tot wetgeving voor bijvoorbeeld het testen van (brandbaar) meubilair?
Internationaal is dat al tientallen jaren bekend en verwerkt.
Het enige wat u daarover in NL van het IFV kunt aantreffen, is herhaald en ander geformuleerd opmerken van hun onwetendheid/onzekerheid over feitelijke voorwaardelijke vakinhoud, met groot vertoon van voor de praktijk niet rechtstreeks toepasbare formules; als werkverschaffing voor anders werkeloze academici.