Ingevuld en meegedaan. Toch niet geheel overtuigd van de "oprechtheid"van de deelnemers waar het zichzelf betreft. Opvallen de belangstelling voor veiligheidsvraagtstukken, schoon werken en zo. Je zou zeggen dat dat breed gedragen wordt, dat iedereen met een grote glimlach met dat soort zaken is actief bezig is.
Helaas, bij oefeningen en ook wel inzetten ervaar ik een zekere gelatenheid, een "het zal wel", een "bekijk het maar". "we doen het al jaren zo" die absoluut niet terug komt in het belevingsonderzoek. Ik heb het niet alleen over ploegoefeningen maar ook breder, ik ben zo'n gek die alle gelegenheden voor een oefening elders "wie kan invallen bij dagje oefenen? Wie wil meedoen met...? We hebben nog manschappen nodig voor (proef-)examen Brandmeester", ik zie dus meer dan mijn ploeg en zelfs meer dan de eigen regio. Ik vermoed dat men zich in vele gevallen "braver"heeft ingevuld dan men in werkelijkheid is.
(Bij proefexamen brandmeester wordt er voor de brandmeester wel op gehamerd, maar wat de manschappen doen is niet van belang, toch denk ik dat je aan het gedrag van de manschappen wel wat kunt aflezen)