Een gedeelte van de sleepboten had al in een vroeg stadium vastgemaakt op de strander, dat vastmaken mag alleen met toestemming van de kapitein van het schip.
Het lijkt gelet op het korte tijdsbestek dat het schip nog niet onder de wrakkenwet was geplaatst, daar gaat meestal de nodige tijd overheen want er moeten duidelijke argumenten zijn om dit te doen, als |(direct) gevaar voor de zeewering, waterkering etc. scheepvaart etc.
De bewuste kapitein heeft natuurlijk het nodige overleg gehad met de eigenaren van het schip en de eigenaren met de verzekeraars van schip en lading, op basis hiervan zal de kapitein hebben geweigerd.
De (eventuele) arbitrage zal over geruime tijd gaan uitwijzen wie of wat gaat opdraaien voor de aan deze berging verbonden, al dan niet gedeeltelijk, kosten. De juristen van de eigenaren zullen aspecten als, wettelijke gronden, spoed, gevaren en mogelijke alternatieven, zoals gebruikelijk is bij dit soort situaties, al dan niet met succes, uitvoerig naar voren gaan brengen.