De Belgen zijn bijna vertrokken, Tilburgse gevangenis staat zo goed als leegTILBURG - Binnenkort gaan de celdeuren van de gevangenis in Tilburg voor het laatst dicht. De laatste Belgische gevangenen gaan dan terug naar hun eigen land en dat betekent het einde van 23 jaar gevangeniswezen in Tilburg.
Nog maar dertien gevangenen bewonen het complex, waar in de hoogtijdagen zo’n 675 gedetineerden gevangen zaten. Een verlaten voetbal op het sportveld, een rek vol sportschoenen en gebruikte pannen in de keuken herinneren nog aan drukkere tijden.
De gangen van gebouw P staan vol wasmanden met spullen die gevangenen hebben achtergelaten. Bakken vol kleerhangers, koffiezetapparaten, een strijkplank en veel servies.
Acht man op één cel“Dit was een unit waar 120 mensen zaten. Nu is het leeg. Dit is alles wat er hier van die mensen is overgebleven. Ja, dat raakt je wel”, verzucht medewerkster Anita. Ze werkte op de afdeling waar acht boeven op één cel zaten.
Dat was uniek aan de gevangenis in Tilburg. Met ieder een eigen televisie, een keukenblok en grote koelkasten lijkt dat een luxe onderkomen, maar daar vergissen veel mensen zich in. “Je werd met zijn achten bij elkaar gezet en je moest maar zien dat je met iedereen overweg kon. Je hebt totaal geen privacy en het belangrijkste: de deur gaat dicht. Wij bepaalden wanneer die open ging.”
Belgische gedetineerdenDe gevangenis kwam sinds 2010 vooral in het nieuws vanwege de opvang van Belgische gevangenen. Een uniek experiment dat door de hele wereld werd gevolgd. Voor zowel de gevangenen als het personeel was het even wennen in het begin.
“Toen de eerste Belgische gedetineerde hier kwam, stak ik mijn hand uit om me voor te stellen. De man durfde mijn hand niet te schudden, bang om een aantekening te krijgen in zijn dossier”, herinnert Peter zich nog. Als de gevangenis sluit, heeft hij er veertien jaar gewerkt.
Verse frietDat het regime in België een stuk strenger is, beaamt ook de Belgische directeur Ivan David. “In België is er meer afstand tussen personeel en gedetineerde. De gevangenen waren dan ook verrast dat de medewerkers hen spontaan benaderden.”
Tegenover het strengere regime in België stond wel dat ze daar één keer per week verse friet aten. “Daar stonden ze echt op, dat ze dat hier ook kregen”, blikt de Nederlandse plaatsvervangend directeur Wil Gevers terug.
“Mede daarom is hier een kookproject gestart zodat de gevangenen zelf konden koken. Je rook hier in de gangen regelmatig een frietlucht”, lacht hij. Koken stond hoog in het vaandel bij de gedetineerden. “Uiteindelijk is er ook een kookboekje uitgegeven met simpele recepten van de gevangenen”, weet Gevers.
Tilburgse cellen niet meer nodigDe frietlucht, de zweetlucht van de sportschoenen en alle andere geuren verdwijnen langzamerhand uit de gebouwen. Op 15 december stapt de laatste gevangene naar buiten om terug te gaan naar een Belgische cel. Inmiddels zijn er in België gevangenissen bijgebouwd en na bijna zeven jaar is de Tilburgse gevangenis niet meer nodig.
Voor de 380 mensen die er werkten, is dit het einde van een tijdperk. “Ik heb er gemengde gevoelens bij. Ik heb hier veertien jaar doorgebracht en blijf er gelukkig ook tot de laatste dag.” Daarna hoopt Peter aan de slag te gaan bij de Koninklijke Marechaussee.
Het grootste deel van het personeel heeft al een nieuwe baan gevonden via 'werk-naar-werktrajecten'. Wat er met het gebouw gebeurt, is nog niet bekend. Het wordt overgedragen aan de Rijksgebouwendienst die op zoek mag naar een nieuwe bestemming.
http://www.omroepbrabant.nl/?news/2583581213/De+Belgen+zijn+bijna+vertrokken,+Tilburgse+gevangenis+staat+zo+goed+als+leeg.aspx