Heb even gezocht maar zit ze nu in Gelderland dan?
Ik hoop niet dat er hier openbaar een 'zondebok' moet worden gemaakt van mevrouw Ruijs.
Zij is ooit,
zonder enige test zoals die al waren ingevoerd, toegelaten met 11 anderen op de beroepsofficiersopleiding aan de RBA; als vorm van 'positieve discriminatie' van vrouwen; vanuit de Inspectie BZK.
"
Meer vrouwen bij de brandweer" vanuit de politiek.
2 nog werkeloze vrouwen meldden zich daarop om,
zonder de daarvoor gebruikelijk aanstelling bij een gemeente en dan ook met (fysieke en psychologische sollicitatie testen en toetsing op geschiktheid, voor een maandelijks zakgeld door BZK betaald, de 23e cursus te gaan volgen.
Onder diezelfde voorwaarde werd dit aantal aangevuld met werkeloze mannelijke 'liefhebbers' van dit traject; om qua 'werkbaar' aantal de cursus (ook in Engeland) te kunnen afwerken.
De latere werkgever, de betrokken regionale brandweer, heeft haar, vooraf aan een aanstelling gelet op de verantwoordelijkheid voor het onder haar werkend personeel, toch wel moeten testen en toetsen; maar heeft mogelijk vertrouwd op de inmiddels onderwijskundig verantwoord ontwikkelde gang van zaken met eerdere officiersopleidingen in de enkele jaren ervoor.
Als dat allemaal is verzaakt en/of onjuist gebleken, dan moet de leiding van de officiersopleiding (goh, dat was ik zelf! Ik nam destijds mijn verantwoordelijkheid en moest buigen voor de Inspectie politiek), de Inspectie en met al haar werkgevers na de opleiding, die dan juist ook en eerst de verantwoordelijkheid voor dit mislukken in functie dragen, verantwoordelijk/aansprakelijk worden gesteld.
Mijn directeur en ik verzetten ons tot het uiterste tegen deze voor ons onderwijskundig, arbo technisch en ethisch onverantwoorde 'intake' van de officiersopleiding. Maar: "
Een dictator heeft nooit een tekort aan beulen." Dus het ging allemaal gewoon door, met andere leidinggevenden....
Mevrouw Ruijs is als persoon daarmee niets kwalijk te nemen; zij benutte haar ontplooiingskansen en dat is een mensenrecht.
Wij, mijn directeur, de heer M.L. Passchier en o.g., moesten daarop 'verdwijnen'. Dat deden wij in de overtuiging dat dit zo niet deugde en dat de brandweerzorg naar de knoppen zou gaan (ook zo geuit aan de Staatsecretaris BZK).
Uit later Inspectieonderzoek is dan ook gebleken dat de kwaliteit van de officieren (OVD's) tekortschiet; maar daarna bleef het wel weer stil.
Dit 'gelijk krijgen' bezorgde mij extra grond voor treurnis over 'de brandweer'; die mij eerder in Amsterdam, v.w.b. het lagere personeel, toch zoveel arbeidssatisfactie had geleverd.