Vergis je andersom ook niet in de houding van politie en dergelijke.
Simpelweg: we leven in een democratisch land. Een van de redenen dat wij het met zijn allen zo goed hebben, is dat we vrij zijn in het uiten van onze mening; en dat misstanden aan de kaak kunnen worden gesteld in de pers. Ik roep nog maar even het woord 'persvrijheid'.
Het is simpelweg niet aan de politie (of wie dan ook) om te bepalen wie foto's mag maken, waarvan, en wat je mag publiceren. Ik heb het al eerder gezegd: daarvoor moet je in landen als China zijn. Of je dat zo wil, is een tweede.
De politie kan/moet natuurlijk wel ervoor zorgen dat er goed gewerkt kan worden door hulpverleners. Denk dan aan het afzetten van de incident locatie met linten. Ze kunnen bovendien ook een schifting maken in 'mensen met PPK' en 'zonder'; de politie perskaart is juist in het leven geroepen om de 'serieuze pers' te kunnen onderscheiden van de hobby-fotograaf met de GSM.
In de filmpjes en foto's in deze thread zie ik trouwens (behalve 112 fotografen) dus ook burgers die zich hinderlijk gedragen, hun auto's onnadenkend parkeren en die geen aanwijzingen opvolgen.
Maar een agent die
dit doet snapt volgens mij niet wat de wetten in dit land zijn. En inderdaad: ik merk in de praktijk ook dat er aardig wat agenten rondlopen die dat niet weten; of die niet (willen) weten wat een PPK is.
Er wordt hier gesproken over cursussen voor de fotografen. Maar ook de politie moet weten hoe het werkt; juist zij zouden op de hoogte moeten zijn van de wet. Desondanks zijn er steeds meer politie regio's die fotografen 'wapenen' tegen hun eigen politie personeel door de pers uit te rusten met kaartjes (ondertekend door de eigen korpschef) waarop de diender 'ter plaatse' nog eens kan lezen hoe het in elkaar zit.
Zie:
Rotterdam-RijnmondHaaglandenHollands-MiddenFlevolandEen belangrijk aspect hier is ook 'ethische overwegingen over het in beeld brengen van slachtoffers is geen politietaak'.
Deze discussie komt van tijd tot tijd weer terug, maar ik herhaal mijn standpunt nog eens: iedereen mag m.i. vastleggen wat hij/zij wil. Zodra je dat in wat voor vorm gaat beperken, ben je bezig met censuur en Chinese toestanden. Een fotograaf die in de weg loopt mag m.i. alleen verderop neergezet worden, zodat de werkcirkel weer vrij komt voor de hulpverlening.
Als iemand dan thuis komt, zijn beelden bekijkt en dan vervolgens het bedenkelijk materiaal publiceert, mag hij/zij daarop worden aangesproken. Ik zit thuis ook wel eens op een groot scherm te kijken en dan zie ik iets wat mij 'ter plaatse' niet is opgevallen. Prima; dan gebruik ik dat stukje niet (of ik pak de blur-kwast). Gebruik ik het wel, dan mag je mij er op aanspreken; hetzij direct of via een rechter.
Want de rechter is in Nederland de enige instantie die bepaalt wat er gepubliceerd mag worden; niet de politie en niet de mensen op het brandweerforum...
Peen