[Firefighter Robert]

Vragen:
1. Wat wil je bespreken met je mannen?
2. Laat je professionele hulp inschakelen?

Je moet er zeker over praten, dat is goed voor de verwerking.
Het is goed om je hart te luchten en dan is het ook helemaal lekker als je een Bedrijfs Opvang Team aan je zij heb.

Groeten Robert

[ralfw]

voor diegene die willen praten moet de mogelijkheid er zijn!
je kan moeilijk gan verplichten om te gaan praten

BOT of een andere hulpinstantie kan hulp bieden!

[Johan]

Je moet er zeker over praten, dat is goed voor de verwerking.
Het is goed om je hart te luchten en dan is het ook helemaal lekker als je een Bedrijfs Opvang Team aan je zij heb.

Groeten Robert

Ik denk er precies hetzelfde over

[Arie]

Overigens, even off-topic maar in het verlengde van het vorenstaande: heb vandaag voor mijn werk een gesprek gehad met een aantal mensen van defensie die eind 2004 met het RIT een aantal weken in Thailand waren n.a.v. de tsunami ten behoeve van de identificatie van slachtoffers. Van die verhalen word je ook niet vrolijk. O.a. iemand die zei dat ie die lucht af en toe nóg rook. Is inbeelding natuurlijk, maar dat doet het met je als je zoiets hebt meegemaakt. En dan nog professioneel je werk kunnen blijven doen. Petje af hoor! Maar ook hier zal nazorg een heel grote rol spelen. Verwerken is immers nog iets anders dan verdringen.....

[joost B]

Er zou toch nog een evaluatie komen? Wanneer komt deze?

Jah idd Arie, dat lijkt me ook. Dat heb ik ook op het werk... vaak, met de mensjes en broekpoepen... Dat ruik je een dag later nog...

[Dennis Kempers]

De 1 na laatste dag voor het sluiten van de casus.
Ik denk dat het zeker belangrijk is om te bespreken met je mensen wat ze hebben gezien en dat je 1 ieder zijn/haar verhaal laat doen. De verwerking van dit incident gebeurd natuurlijk niet zomaar binnen 5 minuten.

De inzet is goed verlopen, er werdt meteen opgeschaald bij het duidelijk worden dat er nog mensen in het pand waren. Zeer goede zaak overigens. Meteen werdt er actie ondernomen en ook zoekacties opgezet. Helaas konden we de medewerker niet meer redden uit het pand.

Verder wil ik zeggen dat jullie ondanks alle onverwachte dingen tot rustig reageerde op de situaties. Zeer goed gedaan !

Voor mij zit deze casus er nu op, mocht iemand nog opmerkingen hebben, plaats ze dan

[Firefighter Robert]

Het was een leuke en goede casus.

Tot een volgende keer.

Groeten Robert.

[112Stefan112]

Het was een hele leuke (pakkende) casus voor mij

Goed gedaan

[Peter]

Het was een leuke casus,een casus die gewoon overal kan gebeuren.Ik heb met plezier meegelezen,en hier en daar reageert.Leuk gedaan Dennis,en mocht je weer eens een casus willen doen.Je weet het moderatorteam te vinden 

Overigens, even off-topic maar in het verlengde van het vorenstaande: heb vandaag voor mijn werk een gesprek gehad met een aantal mensen van defensie die eind 2004 met het RIT een aantal weken in Thailand waren n.a.v. de tsunami ten behoeve van de identificatie van slachtoffers. Van die verhalen word je ook niet vrolijk. O.a. iemand die zei dat ie die lucht af en toe nóg rook. Is inbeelding natuurlijk, maar dat doet het met je als je zoiets hebt meegemaakt. En dan nog professioneel je werk kunnen blijven doen. Petje af hoor! Maar ook hier zal nazorg een heel grote rol spelen. Verwerken is immers nog iets anders dan verdringen.....

Klopt helemaal Arie.Ik heb in mijn cariere als brandwerman nu 3x met doden te maken gehad,en ik kan alle 3 de situaties exact uittekenen.Dat zijn dingen die staan voor altijd gergrift in je geheugen,en dat raak je niet meer kwijt.Daarom is die nazorg voor hulpverleners ook zo ontzettend belangrijk,met nazorg leer je het gebeuren een plaats te geven waar je er geen last meer van hebt.Want bij elke alarmering kun je weer geconfronteerd worden met een traumatische ervaring,en dan moet je er wel "klaar" voor zijn

[Dennis Kempers]

Het was een leuke casus,een casus die gewoon overal kan gebeuren.Ik heb met plezier meegelezen,en hier en daar reageert.Leuk gedaan Dennis,en mocht je weer eens een casus willen doen.Je weet het moderatorteam te vinden 

Yes, dat weet ik zeker.
Heb alweer een nieuwe bedacht

[joost B]

Klopt helemaal Arie.Ik heb in mijn cariere als brandwerman nu 3x met doden te maken gehad,en ik kan alle 3 de situaties exact uittekenen.Dat zijn dingen die staan voor altijd gergrift in je geheugen,en dat raak je niet meer kwijt.Daarom is die nazorg voor hulpverleners ook zo ontzettend belangrijk,met nazorg leer je het gebeuren een plaats te geven waar je er geen last meer van hebt.Want bij elke alarmering kun je weer geconfronteerd worden met een traumatische ervaring,en dan moet je er wel "klaar" voor zijn

Buitenstaanders zeggen altijd, slachtoffers, of erger, went ALTIJD... Nouw ik kan je vertellen dat went NOOIT... Ook al heb je er elke week 1, het went NOOIT.

Ik kan een aantal mensen opnoemen, die meer als 35 jaar bij de brandweer hebben gezeten, en die kunnen nu nog elke slachtoffer vertellen hoe en wat. Wat ze in die 35 jaar hebben meegemaakt.

[ralfw]

ligt ook aan wat voor n slachtoffers natuurlijk... kinderslachtoffers grijpen meer aan dan volwassenen.. tenminste dat lijkt mij!!

zoeits als hier 1,5jaar trug gebeurt is met de 5jongeren uit zeewolde... auto uit de bocht en volledig uitgebrand... van buiten leek het op 4 slachtoffers... zijn ze de slachtoffers ( toen l overleden ) aan het bevrijden en komen ze er achter dat het 5 slachtoffers zijn! zoiets vergeet je nooit meer!!

[Dennis Kempers]

Euhh...
allemaal wel leuk en aardig, maar we wijken een beteje af van de casus nu denk ik?
Alhoewel die al gedaan is

[Dennis Kempers]

Eind van de maand,
casus gesloten

[Arie]

En een slotje erop.