Naar mijn idee was hij te doen. Echter moest je goed lezen en nadenken over de mogelijkheden en wat je al a de minuut kon beslissingen en hoe je de tijd door kan komen. Het viel allemaal mooi in elkaar, al zat er soms wat tijd tussen. En je moest een beroep doen op je collega hulpverlenners. Maar dat gebeurd gelukkig in de kleine gemeenschappen toch wel. Vaak werk met nou samen en soms zit met gezamenlijk in één gebouw. Dus kan men elkaar goed en weet men wat de ander voor problemen kan hebben en wat een ander ook kan.